WTC De Kroem Foerce

[Exprit]

Zaterdag 29/05/2010 organiseert WTC De Meremtrappers de Bilzen Classic. Er is keuze uit diverse afstanden: 60km (460 hoogtemeters), 100km (794 hoogtemeters), 130km (1073 hoogtemeters) en 175km (2041 hoogtemeters). Start- en aankomst zijn gelegen in Sport- en cultuurcentrum de Kimpel, Eikenlaan 25 te 3740 Bilzen.

Alle info over deze toertocht vind je op deze website: http://www.bilzenclassic.org/

Afspraak om 8u op de parking van het zwembad. Wie wil meegaan, laat hier maar iets weten.

[Gunther]

Ik zal er zijn

[Matteo]

In tegenstelling tot wat ik eerst van plan was, ga ik ook meegaan.
De wielerwedstrijd 's avonds is, vrees ik, toch (nog) geen spek voor mijn bek.

Hoe gaan jullie naar Bilzen? Via Hasselt of via Borgloon? Ik zou mijn nonkel nog willen gaan uithalen in Borgloon. Als jullie via Hasselt rijden ga ik hem ervoor uithalen en anders pik ik hem onderweg op...
_________________
never ever quit!

[Gunther]

Als ik me niet vergis gaan we via Hasselt

[Exprit]

We rijden inderdaad via Hasselt naar Bilzen

[Matteo]

Owkee...we zullen er zijn om 8u aan het zwembad!
_________________
never ever quit!

[Exprit]

De deelnemers aan de vorige editie van de Bilzen Classic waren het er na afloop roerend over eens: organisatie, parcours én deelnemers waren top. Vooral rekening houdend met die talrijke aanwezigheid van vrouwelijk schoon was het forfait van twee deelnemers frappant: de directeur van de Nachtegaal was waarschijnlijk te zeer getraumatiseerd door de kramp die hem vorig jaar van de fiets dwong tijdens deze rit. Rogerio daarentegen verkeerde in de onmogelijkheid wegens professionele verplichtingen en huilde daarom bijna een emmer vol de dag voordien. Aan de start stonden Karsten, Bucky, Kris, Matteo, Robby Dignef, Dirk, Vicky en ikzelf.

Ook dit jaar was er weer een massa deelnemers waardoor het eerste deel van de tocht bestond uit één lang peloton waarin het aangenaam keuvelen en fietsen was. Aan de eerste bevoorrading werd pas echt duidelijk hoeveel volk er was. Een rij van haast anderhalve kilometer lang stond namelijk aan te schuiven voor de traditionele suikerwafels en het vullen van de bidons. De "fotograaf" maakte van deze pauze gebruik om enkele fraaie portretten te schieten. Minder fraai was het beeld van de onfortuinlijke fietser die door een auto was aangereden. Van de fiets bleef nauwelijks nog iets over, het slachtoffer zou er als bij wonder slechts een hersenschudding aan over gehouden hebben. Vervolgens werd de rit verdergezet richting het meer heuvelachtige gedeelte van het parcours, waarbij onder meer de oude Vinalmont moest beklommen worden. Vorig jaar wisten we na aankomst niet hoe de helling noemde en velen schrokken zich daar toen een hoedje, of beter gezegd een klakske. Want hoewel deze helling bijna nergens vermeld wordt in online catalogi, is de oude Vinalmont een echte smeerlap. De volle overtuiging waarmee je deze beklimming wil beginnen wordt al vlug getemperd door het gedeelte waar de hellingsgraad tussen de 10% en 15% schommelt. Bovendien lijkt er maar geen einde te komen: na elke flauwe bocht blijft de weg immers in slechte staat verder omhoog kronkelen. En toch was de oude Vinalmont duidelijk niet meer de killer zoals hij vorig jaar werd ervaren in deze toertocht.

In strak tempo werd koers gezet richting de tweede bevoorrading aan de voet van Les Cahottes. Deze helling is stilaan aan het uitgroeien tot een heuse hotspot voor fantastische fotoshoots zoals gebleken was tijdens de toertocht de week voordien. Ook nu weer reden Exprit en Bucky zij aan zij omhoog hetgeen gegarandeerd opnieuw een prachtplaatje had opgeleverd, doch deze keer was er helaas geen fotograaf te bespeuren op Les Cahottes. Die bleek tijdens deze editie immers een heel eind verderop en slechts enkele kilometers voor de eindstreep langs de kant van de weg positie gekozen te hebben. Enkel wie nog voldoende fris zat was attent genoeg om de lens te spotten. Ik zou zeggen: check the pictures...